تنهایی سخته،هر قدر می خوام خودم رو سر گرم کنم و به تو فکر نکنم نمی شه، نمی خوام از خودم بهت خبری بدم تا بیشتر ناراحتت نکنم میدونی برام هضم بعضی از حرفات واقعا سخته حاضرم این دوری رو با تمام عذابش به جون بخرم اما تو تنهائیم این حس رو داشته باشم که دوسم داره به جای اینکه ازت با خبر باشم و حرف بزنم و به این نتیجه برسم که دوسم نداری و فقط به بودنم عادت کردی و وابسته شدی.تو نمی دونی ،نه یقین دارم که نمی دونی چقدر دوست دارم و دوست دارم دوسم داشته باشی،نه اینکه همش از زیباییم تعریف کنی خودت بهتر میدونی که اینا چیزی نیست که من بخوام از شنیدن از طرف تو خوشحال بشم دوست دارم باورم کنی اینه که برام ارزندست که متاسفانه هنوز اینو درک نکردی.
رو به تو سجده می کنم دری به کعبه باز نیست
بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست
به هر طرف نظر کنم نماز من نماز نیست
مرا به بند می کشی از این رهاترم کنی
زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنی
از همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی
قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد
عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست
قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد
عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست
بگذار که با بوی تو آرام بگیرم
از پنجره ی روی لبت کام بگیرم
بگذار در این لحظه که لبریز تو هستم
با باز دمی از نفست وام بگیرم
مانند غزل داغ ترین واژه ی خود را
از ساده ترین بوسه ی لبهام بگیرم
من منتظرم تا تو از این کوچه بیایی
تا زیر قدم های تو ایهام بگیرم
این بار دلم را به خودم پس نفرستید
تا قلب هوایی شده را رام بگیرم
من آمده ام تا لب این پنجره امشب
یک بوسه ی داغ از تو سرانجام بگیرم
شب شعر
یک روز می بوسمت...
می خندم و می بوسمت.
گریه می کنم و می بوسمت.
یک روز می آید که از آن روز به بعد ، من هر روز می بوسمت.
لبهایم را می گذارم روی گونه هایت ، و بعد هر چه بادا باد :
می بوسمت !
یک روز می بوسمت.
یک روز که باران می بارد.یک روز که چترمان دو نفره شده.
یک روز که همه جا حسابی خیس است.
یک روز که گونه هایت از سرما سرخ سرخ.
آرام تر از هر چه تصورش را کنی ، آهسته ، می بوسمت ...
فوقش خدا مرا می برد جهنم !
فوقش می شوم ابلیس !
آنوقت تو هم به خاطر این که یک « ابلیس » تو را بوسیده ، جهنمی می شوی . . .
جهنم که آمدی ، من آن جا پیدایت می کنم و از لج خدا هر روز می بوسمت . . .
وای خدا !
چه صفایی پیدا می کند جهنم ...!
اس ام اس دی , اس ام اس دلتنگی , اس ام اس دوری , اس ام اس زیبا
اس ام اس زیبای عاشقانه دی, اس ام اس عاشقانه , اس ام اس عاشقانه دی ماه 89
اس ام اس عاشقانه دیماه ,اس ام اس عاشقانه جدید ,اس ام اس عاشقانه ،
زندگی همچون بادکنکی است در دستان کودکی که همیشه ترس از ترکیدن آن لذت داشتن آن را از بین می برد.
شاد بودن تنها انتقامی است که می توان از دنیا گرفت، پس همیشه شاد باش.
امروز را برای ابراز احساس به عزیزانت غنمینت بشمار، شاید فردا احساس باشد اما عزیزی نباشد.
کسی را که امیدوار است، هیچ گاه نا امید نکن... شاید امید تنها دارایی او باشد.
اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد، صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد.
زندگی همچون بادکنکی است در دستان کودکی که همیشه ترس از ترکیدن آن لذت داشتن آن را از بین می برد.
شاد بودن تنها انتقامی است که می توان از دنیا گرفت، پس همیشه شاد باش.
امروز را برای ابراز احساس به عزیزانت غنمینت بشمار، شاید فردا احساس باشد اما عزیزی نباشد.
کسی را که امیدوار است، هیچ گاه نا امید نکن... شاید امید تنها دارایی او باشد.
اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد، صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد.
هیچ وقت به خدا نگو یه مشکل بزرگ دارم، به مشکل بگو من یه خدای بزرگ دارم.
بیا لبخند بزنیم، بدون انتظار هیچ پاسخی از دنیا.
باد می وزد، می توانی در مقابلش هم دیوار بسازی، هم آسیاب بادی.
تصمیم با تو است...
دوست داشتن بهترین شکل مالکیت و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن است.
خوب گوش کردن را یاد بگیریم، گاه فرصتها بسیار آهسته در می زنند.
وقتی از شادی به هوا می پری، مواظب باش کسی زمین رو از زیر پاهات نکشه!
مهم بودن خوبه ولی خوب بودن خیلی مهم تره.
فراموش نکن قطاری که ار ریل خارج شده، ممکن است آزاد باشد، ولی راه به جائی نخواهد برد.
انتخاب با توست، می توانی بگوئی: صبح به خیر خدا جان!
یا بگوئی: خدا به خیر کنه، صبح شده!
)وین دایر(
اگر در کاری موفق شوی، دوستان دروغین و دشمنان واقعی به دست خواهی آورد.
مثل ساحل آرام باش، تا مثل دریا بی قرارت باشند.
جایی در پشت ذهنت به خاطر بسپار که اثر انگشت خداوند بر همه چیز هست.
فکر کردن به گذشته، مانند دویدن به دنبال باد است.
آدمی ساخته افکار خویش است، فردا همان خواهد شد که آن روز به آن می اندیشد.
شال و کلاه می بافم با خیالت تا در سرمای نبودنت یخ نبندم . . .
عشق یعنی آن نخستین حرفها / عشق یعنی در میان برفها
عشق یعنی یاد آن روز نخست / عشق یعنی هر چه در آن یاد توست . . .
روزی اگر نبودم ، تنها آرزویم ساده ام این است
ریز لب بگویی :
“یادش به خیر”
پشت پا خوردم ز هر کَس که گفت یار منه
چون که دیدم روز و شب در پی آزار منه
هرکه دستی از محبت حلقه کرد بر گردنم
دیدم این دست محبت ، حلقه دار منه . . .
آنکه که قلب خاکی اش را سنگفرش قدم هایت می کند
منم . . .
بار الاها ، ای خدای عدل و داد / هرکه کرده یادی از ما زنده باد
ما که معتاد رفیقیم و خمار روی دوست / در مرام ما نباشد ترک این نوع اعتیاد
پیش از آنی کهبه چشمان تو عادت بکنم / باید ای دوست به هجران تو عادت بکنم
یا نباید به سرآغاز تو نزدیک شوم / یا از آغاز به پایان تو عادت بکنم
بهتر آن است که چشم از تو بپوشم انگار / تا به چشمان پشیمان تو عادت بکنم . . .
عشق یعنی با تو خواندن از جنون / عشق یعنی سوختنها از درون
عشق یعنی سوختن تا ساختن / عشق یعنی عقل و دین را باختن . . .
تو را در مثنوی پیدا نکردم / حضور دیگری پیدا نکردم
سرودم هر غزل تنها بودی برایت ثانوی پیدا نکردم . . .
قدر یاران قدیمی را بدان ای نازنین ، فرش های کهنه را مردم گران تر می خرند . . .
نمیدانم چرا بیمارم امشب / سکوتی خفته در گفتارم امشب
عشق یعنی شاخه ای گل در سبد / عشق یعنی دل سپردن تا ابد
عشق یعنی سروهای سربلند / عشق یعنی خارها هم گل کنند . . .
دست من کوتاه از دیدار توست / قلب من اما همیشه یاد توست . . .
هرگاه دلت یاد کسی کرد و فرو ریخت ، آنگاه به یاد آر که من نیز به یاد تو چنینم . . .
سفر مگو که دل از خود سفر نخواهد کرد / اگر منم که دلم بی تو سر نخواهد کرد
من و تو پنجره های قطار در سفریم / سفر مرا به تو نزدیکتر نخواهد کرد . . .
ما را کبوترانه وفادار کرده است / آزاد کرده است و گرفتار کرده است
بامت بلند باد که دلتنگیت مرا / از هرچه هست غیر تو بیزار کرده است . . .
لاله ی داغ دیده را مانم / اشک از رخ چکیده را مانم
دست تقدیر از تو دورم کرد / گل از شاخه چیده را مانم . . .
من دلم میخواد خستگی را بفشارم در مشت ، غصه ها را در باد
فاتح قلعه بی روزن تردید شوم ، من دلم میخواهد بیداری هم چون رویا شیرین باشد . . .
.
.
.
بار دگر ما را کلک زد دم از یک اتفاق مشترک زد برای لحظه ای با تو شکفتن
هزاران بار قلبم را محک زد . . .
.
.
.
ببندم شال و میپوشم قدک را / بنازم گردش چرخ و فلک را
بگردم آب دریا ها سراسر / بشویم هر دو دست بی نمک را . . .
.
.
.
قویی که شنا میکرد در برکه چشمانت / موجی که رها میشد در بستر چشمانت
بویی که نفس میزد در دام گریبانت / من بودم و خواهم بود همواره پریشانت . . .
.
.
.
در ماه مهر بادهای پاییزی بی مهری را با برگ درختان آغاز میکنند . . .
.
.
.
آن قدر عشق تو دارم که اگر آه کشم / ز لبم بوی کباب جگرم میآید !
.
.
.
صحبت از آسایش دل در مقام عشق نیست / در چنین هنگامه حال مرغ سرگردان خوش است
.
.
.
من یک نامه عاشقانه ام ، بازم کن / محتاج کمی نوازشم ، یارم باش
هر قدر که سکه ای سیاهم ای دوست / در قلک سیـنـ ه ات پس اندازم کن . . .
.
.
.
گمانم اشک من پایان ندارد / دل دریادلان سامان ندارد
بریز اشک صداقت بر نگاهت / که خنده بر لبانم جا ندارد . . .
.
.
.
من در این سن جوانی ز جهان سیر شدم / صورتم گر چه جوان است ز دل پیر شدم
اشتباهی که همه عمر پشیمانم کرد / اعتمادیست که بر مردم دوران کردم . . .
.
.
.
کمتر ای مونس جان بر من دیوانه بخند / که در این دشت جنون ، عاقل و دیوانه یکی است . . .
.
.
.
دل جز ره عشق تو نپوید هرگز / جان جز سخن عشق نگوید هرگز
صحرای دلم عشق تو شورستان کرد / تا مهر کسی در آن نروید هرگز . . .
.
.
.
در دیده به جای خواب ، آب است مرا / زیرا که به دیدنت شتاب است مرا . . .
.
.
.
صدایت در گوشم زمزمه میشود و نگاهت در ذهن مجسم
ولی من تو را میخواهم ، نه خیالت را . . .
.
.
.
بهارت بی گل و بلبل نباشد / نگاهت خالی از سنبل نباشد
به گلزار محبت تا قیامت / خودت گل باش و عمرت گل نباشد . . .
.
.
.
زیر سایه امن ترین سایبان هستیم ، دلواپس دلواپسی های یکدیگر باشیم . . .
.
.
.
روز سپری شد به امیدی که شب آید / شب آمد و دیدم به لبم تاب و تب آمد
ای یار دعا کن من بیچاره مبادا / در حسرت دیدار تو جانم به لب آید . . .
.
.
.
گویند دنیا خواهی یا دوست ؟
گویم ای بی خبران دنیا با دوست نکوست . . .
.
.
.
آشنای شهر بارون بیا من شدم پشیمون / فکر این شکسته دل باش پشت ابرا نشو پنهون
.
.
.
نا امیدانه ز دل آه غریبانه کشیدم / ما امیدی نکشیدی تا بدانی چه کشیدم . . .
.
.
.
خدایا دیده ای بینا به من ده / دلی پر شور و بی پروا به من ده
دستم از هر چیز خالیست / دلی سرشار چون دریا به من ده . . .
.
.
.
شیرین تر از عسل هم میتوان آفرید اما به شرط آنکه من آن زنبور سرباز دل باخته باشم
و تو آن تنها گلی که نصیب من شده است . . .
.
.
.
خدا تنهاست دوتا نمیشه / دل اگه دل باشه از هم جدا نمیشه . . .
.
.
.
قربان وجودت که وجودم ز وجودت شده موجود !
.
.
.
کاش میشد دارو باشی ، نه زخم کاری نه نمک
واسه خودت آدمی باشی نه آدمک . . .
.
.
.
زندگی تجربه تلخ فراوان دارد و سه تا کوچه و پس کوچه و یک عمر بیابان دارد . . .
.
.
.
خوشا روزی که با هم مینشستیم / قلم در دست و کاغذ مینوشتیم
قلم بشکست و کاغذ در هوا شد / مگر خط جدایی مینوشتیم . . .
.
.
.
چه رنجی است زیبایی ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن
و چه زندگی آزار دهنده ای است تنها بودن . . .
ادامه اس ام اس های این بخش در لینک زیر
.
.
.
سوگند میخورم ، به جز حضور تو هیچ چیز را در این دنیا را جدی نگرفتم
حتی عشق را . . .
.
.
.
من آن ابرم که میخواهد ببارد / دل تنگم هوتی گریه دارد
دل تنگم غریب این در و دشت / نمیداند کجا سر میگذارد . . .
.
.
.
تا قاف ترین قله هستی سیمزغترین همسفرم باش
من مرغ اسیر دریاچه نورم / تا پر بکشم سوی خدا ، بال و پرم باش . . .
.
.
.
گاهی خیال میکنم از من بریده ای / بهتر ز من برای دلت برگذیده ای
از من عبور میکنی و دم نمیزنی / تنها دلم خوش است که شاید ندیده ای . . .
.
.
.
شاید آن روز که رفتم یاد تنهایی کنی / من همان تنهایی ام ، یادت نره یادم کنی . . .
.
.
.
مژه بر هم مزن ای دوست که بادم ببرد / چون سبک تر شده ام ، از پر کاهی ز غمت . . .
.
.
.
گر ز جهان بگذرم از تو نخواهم گذشت / سر رود از پیکرم از تو نخواهم گذشت
مردمک چشم من نقش تو بر خود گرفت / ور همه جا بنگرم از تو نخواهم گذشت . . .
.
.
.
دوستی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب گریه نیست
دوستی یک کلبه ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل پروانه نیست
دوستی تنهای تنها یک تب است / بی تو ماندن در سکوت یک شب است . . .
.
.
.
عشق دیگر از شفقت بر کنار افتاده است / هرچه عاشق زار تر ، معضوق از او بیزار تر . . .
.
.
.
صدایت میکنم هر شب ، تو هم امشب صدایم کن
تو مغروری ، غرورت را فقط یک شب فدایم کن . . .
.
.
.
شوق دیدار تو را قاصد بی رحم چه داند / آن قدر شوق به دیدار تو دارم که خدا میداند . . .
.
.
.
روزی سپری شد به امیدی که شب آید / شب آمد و دیدم به دلم تاب و تب آمد
ای دوست دعا کن که من بیچاره مبادا / در حسرت دیدار تو جانم به لب آید . . .
.
.
.
پای من خسته از این رفتن بود / فصه ام قصه دل کندن بود
دل که دادم به یارم دیدم / راهش افسوس جدا از من بود . . .
.
.
.
من و این داغ در تکرار مانده / من و این عشق بیدار مانده
مپرس از من چرا دلتنگ هستم / دلم بین در و دیوار مانده . . .
.
.
.
دردم این است که باید پس از این قسمت ها
سال ها منتظر قسمت آخر باشم . . .
.
.
.
کف آسفالت صافه ولی ترک داره مثل دله منه که غما رو یدک داره
اینجا قوانینی داره که بی تبصرست نگاها شلیک میشه بهت از غرض
ممکنه آرزوهات توی حباب بمونن تا وقتی سنگ قبرتو با گلاب بشورن
.
.
.
دریغا، مسکین تن من ! که پست اش کردم به خیال باطل که بلندی روح را به جز این راه
نیست آنکه تن ام، به خواری بر سر راه افکندی! آه!! باید که بر این اوج بی بازگشت در
تنهایی بمیرم
.
.
.
یک روز رسد خوشی به اندازه کوه ? یک روز رسد غمی به اندازه دشت ?
افسانه زندگی چنین است گلم ? در سایه کوه باید از دشت گذشت . . .
.
.
.
بعضی اشخاص چنان به خود مغرورند که اگر عاشق بشوند
به خود بیشتر عشق می ورزند تا به معشوق . . .
.
.
.
دوست دارم شب را به غم سر کنم ? دفتری را از اشک چشمم تر کنم
نام آن دفتر نهم دیوان عشق ? عشق را عنوان آن دفتر کنم . . .
.
.
.
لازمه عشق و خوشبختی جذب کردن چیزهای تازه نیست
بلکه خذف کردن افکار کهنه و پوچ است . . .
.
.
.
اگر آزاد بودم به دور دستها پرواز میکردم ? و نام تو را که زیباترین نام هاست
بر روی گلها و سبزه ها و دریاها می نوشتم . . .
.
.
.
دوستی فصل قشنگی است پر از لاله سرخ ? دوستی تلفیق شعور من و توست
دوستی رنگ قشنگی است به رنگ خدا ? دوستی حس عجیبی است میان آفتاب و آب
.
.
.
خدا زمین را مدور آفرید تا به انسان بگوید ان لحظه ای که تصور می کنی به آخر دنیا
رسیده ای، درست در نقطه آغاز هستی . .
.jpg)