عشق
اونیه که تو آسمون دلت بهترین ستاره تو به نام اون می کنی
عشق
اونیه که به خاطره اون تموم قانونهای روزگارو زیرپا می ذاری و خاطرات شیرین رو جایگزینش می کنی.
عشق
اونیه که وقتی خیلی ناراحتی یا دلت می خواد مث ابر بهاری گریه کنی اون میشه سنگ صبورت و آغوشش می شه پناهگاهت و شونه هاش تکیه گاهی برای اشکهات.
عشق
اونیه که شبها با یاد اون می خوابی با یاد اون غذا می خوری ،حتی با یاد اون آهنگ گوش میدی.
عشق
اونیه که شبها قبل از خواب با رویای با او بودن چشماتو روی هم می ذاری
عشق
اونیه که شبها موقع خواب دوست داری سر اون کنار سر تو باشه
عشق
اونیه که شبها دستاتو زیر بالش یا زیر بغلت پنهون می کنی تا کمبود دستای گرمشو کمتر حس کنی.
عشق
اونیه که دوست داری بوی عطر بدنش بشه تک تک نفسهات.
عشق
اونیه که می خوای اون بشه مهتاب شبها و خورشید روشن زندگیت.
عشق
اونیه که دلت همیشه بهونه ی اونو می گیره هر چند می دونی که گاهی دیدارش ممکن نیست.
عشق
ا ونیه که براش بی تابی می کنی و نا خود آگاه بدنت براش می لرزه.
عشق
اونیه که هر جا میری دوست داری اونم همراهت باشه.
عشق
اونیه که هرکجا میری دوست داری براش سوغاتی بخری حتی اگر نتونی بهش بدی.
عشق
اونیه که تمام حرفها و درد و دلت را دوست داری برای اون بگی.
عشق
اونیه که تو دوست داری اولین کسی که از پیروزی هات با خبر می شه اون باشه.
عشق
اونیه که هر یادگاری یا دست نوشته ای از اون از دنیا با ارزش ترمی شه برات.
عشق
اونیه که موقع درد وقتی اونو می بینی دردت فراموشت می شه.
عشق
اونیه که به خاطر شنیدن صداش حاضری خیلی از زخم زبونها رو تحمل کنی.
عشق
اونیه که تو موقع شادی هات دوست داری اونم کنارت بود و سهمی از این خوشی ها داشت.
عشق
اونیه که به اون اختیار تام میدی تا وارد حریم خصوصی زندگیت بشه.
عشق
اونیه که موقع دلتنگیهات مث ابر پر بارون آسمون دلت رو تصاحب می کنه.
عشق
اونیه که برای دیدنش لحظه شماری می کنی.
عشق
اونیه که از دوری اون قلم دست می گیری و هر چه احساسه رو روی یه تیکه کاغذ می آری.
و عشق اونیه که هیچ وقت نمی تونی فراموشش کنی